عوامل دموگرافیک، طول مدت بستری، هزینه ی بستری و علت مرگ در بیماران مسموم با آمفتامین ها و مواد مخدر

مقدمه: مسمومیت ها یکی از اورژانس های پزشکی می باشند و در بین علل شایع مرگ در جهان، از علل مهم و رو به افزایش مرگ و میر محسوب می شوند. در سـال های اخیر، شیوع مسمومیت با مواد مخدر و مواد روان گردان از جمله آمفتامین ها به خصوص در میان افراد جوان رو به افزایش است. پیش گیری و درمان به موقع این مسمومیت ها می تواند به میزان قابل توجهی از آمار مرگ و میر در جهان بکاهد. روش ها: این مطالعه، یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی و آینده نگر بود. روش نمونه گیری به صورت سرشماری از مسمومین با مواد مخدر یا مواد روان گردان به تنهایی و یا توأم بود. یافته ها: در مدت 6 ماه، از کل مسمومین مراجعه کننده به بخش مسمومین که 2325 نفر بودند، 542 نفر (3/23 درصد) مصرف کننده ی مواد مخدر، روان گردان و یا مصرف کننده ی توأم این مواد بودند. به عبارت دیگر، مصرف کننده ی مواد مخدر (419 نفر)، روان گردان (98 نفر) و یا مصرف کننده ی توأم این مواد (25 نفر) بودند. میانگین سنی در سه گروه مورد مطالعه با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشت. در هر سه گروه فراوانی مردان بیشتر از زنان بود، اما فراوانی مردان در گروهی که مصرف توأم مواد داشتند از دو گروه دیگر بالاتر بود. مواد مخدر بیشتر به صورت خوراکی، مواد روان گردان استنشاقی و مصرف توأم مواد بیشتر به صورت ترکیبی از روش ها به کار برده شده بود. در هر سه گروه، بیشترین نحوه ی مصرف به صورت عمدی بود. علایم حیاتی بدو ورود بیماران در سه گروه در محدوده ی طبیعی بود، اما در مواد روان گردان میانگین ضربان قلب، دمای بدن، تعداد تنفس و فشار خون، مختصری بالاتر از مواد مخدر بود. توزیع فراوانی پیایند بر اساس نوع ماده ی مصرفی اختلاف معنی داری نداشت و در مجموع 4 نفر فوت کردند. میانگین سنی در گروهی که دچار مرگ و میر شدند از افرادی که زنده ماندند، به طور معنی داری بالاتر بود. سه گروه از لحاظ مدت و هزینه ی بستری، اختلاف معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: مواد مخدر و روان گردان درصد بالایی از علل مسمومیت را به خود اختصاص دادند که در این میان مسمومیت مواد مخدر بیشتر از روان گردان ها بود. مردان جوان بیشترین مسمومین به دنبال مصرف این مواد بودند. این مسأله بر ضرورت توجه بیشتر به روش های کنترل و پیش گیری از دسترسی و مصرف این مواد توسط مردان جوان، تأکید می کند.